
امروزه به دلیل هزینههای زیاد خرید اقلام خارجی و عدم وجود محصول مشابه داخلی که بتواند استانداردهای هوایی را برآورده کند، تامین این دسته از کالاها با مشکلات فراوانی روبرو است. از جمله این کالاها، کفپوش داخل کابین هواپیما میباشد که امروزه به طور گستردهای مورد استفاده قرار میگیرد. برای این کاربرد معمولا از انواع کفپوشهای ترموپلاست و از ماده پیویسی استفاده میشود. همچنین پیشرفتهای اخیر در حوزه فناوری نانو طی چند دهه اخیر، جامعه جهانی را برآن داشته که از ویژگیهای منحصر به فرد و سودمند آن برای غلبه بر مشکل تامین کفپوش غیرپارچهای داخلی هواپیما استفاده نمایند. این چالش فراخوانی برای ارائه راهکارها، ایدهها و در صورت امکان خلاقیت در بهکارگیری مواد جهت تولید کفپوش غیرپارچه ای داخلی هواپیما با کیفیت قابل رقابت در سطح جهانی می باشد.
کفپوش یا پوشش کف، اصطلاحی است برای توصیف عمومی هر مادهای که روی بستر سازه کف برای ایجاد سطحی مناسب برای راه رفتن استفاده می شود. محصولات کفپوش هواپیما به طور خاص برای بازار هواپیمایی و جهت کاربردهای پوششی کف هواپیما باید ساخته شوند. بطور کلی طبقه زیرین یک سطح ممکن است به گونهای ساخته شود که بدون هیچ گونه کار اضافی قابل استفاده باشد. اما از نظر جلوه بهتر است از کفپوشها استفاده شود. انتخاب مواد کفپوش برای پوشش کف تحت تأثیر عواملی مانند هزینه، استقامت، عایق صدا، راحتی و تمیز کردن است. از رایجترین انواع کفپوش کابین هواپیما، میتوان به کفپوشهای وینیل اشاره کرد که دو نوع هستند: وینیل جامد (محصولی با وینیل با محتوای چسب بالاتر از 34٪) و ترکیب وینیل (محصولی با محتوای وینیل یا چسب کمتر از 34٪). کفپوش وینیل در سه شکل کامپوزیت همگن، منبتکاری شده و لایهای تولید میشود. این نوع کفپوش وینیل از نظر فرایند تولید و محتوای آن متفاوت است و از نظر میزان وینیل (پلی وینیل کلراید) از 11٪ تا 55٪ متفاوت است. محصولات کفپوش انعطافپذیر مانند PVC و پلی پروپیلن در کاربردهای خاص دیگر مانند کف تریلر و کف گاراژ محبوبیت بیشتری دارند. محل های کاربری احتمالی این کفپوش در داخل هواپیما عبارتند از:
- کف محل ورودیهای هواپیما
- کف محل آماده سازی غذای مسافران در هواپیما (گالیها)
- کف راهروهای هواپیما
- کف سرویسهای بهداشتی هواپیما
- کف دالانهای مسافری خاص موسوم به «جت وی» کشیده شده از سالن انتظار تا پای هواپیما